نوکر تو روز و شب آروم نداره
روزا گریه می کنه شب زنده داره
برا مظلومی غربتت آقا جون
از چشای نوکرات بارون میباره
طپش سینه من این و می خونه
که تو شاه عالمی منم دیوونه
هرکی رفته کربلا اینو میدونه
نمی تونه بی حسین زنده بمونه
حرمت عاشقا رو دیوونه کرده
اسم زینب همه رو بی خونه کرده
چی میشه یه بار دیگه کرببلا رو
ببینم شش گوشه خون خدارو
حسین...حسین...حسین...حسین...حسین...حسین...حسین...حسین...حسین...حسین...حسین...حسین...
حسین...حسین...حسین...حسین...حسین...حسین...حسین...حسین...حسین...حسین...حسین...حسین...
